"I'm talkin’ 'bout the blues. . . I ain't talkin' 'bout monkey junk!"

Son House antwoordde ooit een ongewaarschuwde journalist met deze woorden, om hem te kennen te geven dat hij er de ballen van begreep. En met deze quote, uit de originele tape van het interview gelicht, begint de CD. Steve Marriner, Tony Diteodoro and Matt Sobb namen zeer bescheiden deze kwaliteitsbetiteling tot zich.

Monkeyjunk brengt een mengeling van swamp R&B, soul boogie and bedroom funk, zoals ze het zelf noemen. Maar ze hoeven er echt niet mee in hun slaapkamer te blijven. Zes maanden na hun oprichting werden ze reeds genomineerd voor een ‘Maple Blues Award for best new artist’. We schrijven herfst 2008. In februari 2009 werden ze voor Ottawa (inderdaad, alweer Canadezen) afgevaardigd naar Memphis om deel te nemen aan de International Blues Challenge. Ze eindigden als derde uit een deelnemersbestand van honderd bands.

Elk afzonderlijk zijn ze niet aan hun proefstuk toe, moet ik eerlijkheids- en volledigheidshalve vermelden. Multi-instrumentalist Steve Marriner leende zijn vaardigheden aan Harry Manx, Sue Foley, David Gogo en Steve Dawson. Tony D toerde met Buddy Guy, Andy J. Forest, Dutch Mason en Bernard Allison en maakte acht CD’s met zijn eigen band. Drummer Matt Sobb werkte zowel live als in de studio met artiesten als Jeff Healey, Kim Wilson, Lee Oskar en David Gogo. Groentjes kan men ze bepaald niet noemen. En die expertise komt op hun eerste gezamenlijke album natuurlijk bovendrijven als vetogen op de soep. Deze CD klinkt gewoonweg zeer goed. Zowel Steve als Tony hebben een geschikte stem voor de blues. De ganse plaat is van hoogstaande kwaliteit en uiterst beluisterbaar. Ze heeft de juiste feel en betaalt tribute aan drie groten van de Chicago blues, Willie Dixon met diens “I Wanna Put a Tiger in Your Tank”, Magic Sam met “Give Me Time” en Otis Rush “If You Were Mine”. Zeven van de elf songs zijn getekend door onze drie monkeys en ze getuigen van groot songschrijverschap. “Beefy” is prachtig en helemaal zoals zijn titel weergeeft, beefy and swampy with a greasy slide from D.

“Pay the Cost” is mighty rootsy en dat is de sfeer die de ganse CD uitademt. De afsluiter “Gutsy” zit met zijn hammond deels in de New Orleans soul-jazz en deels in de sixties Stax home band mood.

En ’t moet maar weer eens van Canada komen.
Een aanrader voor onze festivals van volgend seizoen.

Monkeyjunk are :

1. Tony Diteodoro : guitar, slide guitar and vocals on track 10
2. Steve Marriner : vocals, harmonica, guitar, baritone guitar, Hammond organ, organ bass on track 11 and slide guitar on track 9
3. Matt Sobb : drums, cymbals, tambourine, shakers and maracas

 

witteMVS